Magna Plaza | van en met Wunderbaum

Romantiek en consumptie

In deze locatievoorstelling zien we personages die de liefde beleven zoals de marktlogica hen dicteert. Matsumoto is jong, arm en verliefd op Sawako, maar kiest voor de dochter van zijn baas.
Nukui wil zo dicht mogelijk bij Haruna komen, een popheldin die haar helpt een betere versie van zichzelf te worden.
Hiro spreekt berichten in op het antwoordapparaat van Ryoko, een meisje met wie hij kennis maakte op de bank naast de geldautomaat. Allemaal wachten ze in het winkelcentrum tot hun hemelhoge verwachtingen bevredigd worden. Maar wat als de liefde sterker wordt dan de wet van vraag en aanbod? Wat als liefde niet langer een afweging is, maar offers vraagt? Wat als je geen keuze meer hebt?

De acteurs vertellen verhalen gebaseerd op de film Dolls van Takeshi Kitano. Japan roept beelden op van een ongebreideld consumentisme, maar ook van een liefdesopvatting waar geluk onvermijdelijk samenhangt met verregaande zelfopoffering en spiritualiteit. Je hoort haarscherpe dialogen, vermengd met filmische flarden rock opera en pop musical die Remco de Jong speciaal voor deze voorstelling componeert. Je dringt de gedachtewereld van de personages binnen. Shoppen zal nooit meer hetzelfde zijn – en liefde ook niet.

Magna Plaza ging in première op 9 december 2006 op in het Shopping Center Zuid in Gent.

'De toeschouwer is altijd een beetje voyeur, maar bij de locatievoorstelling Magna Plaza van Wunderbaum is die ervaring totaal. Het publiek, met hoofdtelefoons op, zit op de bovenste verdiepingen van het winkelcentrum en volgt de vijf acteurs die zich tussen de kooplustige massa mengen in een samenspel van choreografieën die zich soms simultaan op drie etages tegelijk afspelen om daarna weer uiteen te zwermen. De emotie van de toeschouwer wordt gestuurd door de 'soundtrack' (van Remco de Jong) met bombastische opflakkeringen en suikerspinzoete samenzang van de acteurs. Een verleidingsmanoeuvre op een plek die deze tactiek als de beste beheerst. Zo smelt dit hyperromantische verhaal samen met een realiteit die door schijn, glimmende kerstversiering en etalages wordt geregeerd. De acteurs verbeelden een in wezen simpel verhaal: diepgaande karakterstudies krijg je niet te zien -dat pretendeert Wunderbaum ook niet-maar een sociologisch onderzoek, een blootleggen van de menselijke aard is Magna Plaza des te meer door de interactie met de onwetende 'medespelers', de shoppende mensen.', aldus Liv Laveyne in De Morgen.