Dantons dood | naar Georg Büchner | tekst Hugo Claus | regie Ulrich Greiff
Levensgenieter versus asceet.
In dit stuk over de Franse Revolutie stelt de toen 22-jarige toneelschrijver Georg Büchner (een jaar later zou die al sterven aan tyfus) met onder meer een aantal historische redevoeringen de verhouding op scherp tussen individu en samenleving: streef je een wereld na waarin het goed wonen is voor jezelf, of zet je, met de deugd als vaandel, nog een stap verder, op gevaar af dat de revolutie haar eigen kinderen opvreet? Deze vraagstelling wordt in het stuk verpersoonlijkt door de levensgenieter Danton en de asceet Robespierre.
In een poëtische vertaling van Hugo Claus werd deze klassieker van Büchner geregisseerd door Ulrich Greiff, die in NTGent drie jaar tevoren al Büchners Woyzeck op memorabele wijze had neergezet. Waar de acteursregie erg statisch en declamatorisch van opzet is, behandelt Greiff met zijn decor- en kostuumontwerper Michel-Gerd Peter de ruimte veeleer filmisch, met veelvuldige scènewisselingen en ingrijpende beelden. Het resultaat is weerom indrukwekkend. Hugo Van den Berghe vertolkte de titelrol, Walter Moeremans diens tegenpool Robespierre, verder op de bühne onder meer Magda Cnudde, Herman Coessens, Chris Boni, Blanka Heirman, Eddy Spruyt, Dirk Roofthooft, Chris Thys, Jos Verbist, Peter Marichael en Nolle Versyp.
