Ik stierf in Mowgli's armen

Jaren geleden programmeerde NTGent in de Gentse Feesten amateurtheater. Tien gezelschappen konden er voor één dag hun voorstelling presenteren en meedingen naar de fel begeerde Gentse Mokken. Als 21-jarige co-regisseur van (jawel) Het Jungleboek met jeugdtheater Litoziekla uit Oudenaarde stond ik 's ochtends vroeg op de scène van dit fantastische theater en dirigeerde de technische ploegen. We ontwierpen een lichtplan op deze zaal, deden geluidstests, richtten de loges in voor onze jonge spelers,… Ik vond het allemaal om ter spannends. Ik speelde zelf ook mee aangezien één van de spelertjes de herneming niet kon doen en stierf dus als wolvin Raksha in de armen van haar zoon Mowgli die avond. Het applaus van 600 man was de kers op de taart. Het was tot dan en eigenlijk ook nu nog één van de mooiste dagen in mijn leven. Het WAW-gevoel, de contacten met een fantastische technische ploeg onder leiding van 'Voader' Etienne (Bauts), spelen in zo een mooie bonbonnière,… Nu ik hier al vele jaren werk en alles zo een evidentie is geworden, hou ik ervan om aan die herinnering te denken. Wie had die dag kunnen denken dat ik ooit deel ging uitmaken van NTGent en samen met de Mowgli van toen, Carl (Vermeersch), het bureau zou delen…

(Leen Van Welden, artistieke planning en verkoop)