Kasimir en Karoline | naar Ödön von Horváth | regie Johan Simons
Grote controverse op het festival van Avignon.
Kasimir und Karoline is een van de belangrijkste sociaalkritische volksstukken uit de eerste helft van de twintigste eeuw. Het verhaal speelt zich af op de kermis. De uitgelaten sfeer staat in schril contrast met het troosteloze liefdesdrama waarvan we getuige zijn. Kasimir en Karoline slagen er ondanks hun liefde niet in hun kansarme sociale milieu te ontstijgen. Horváth zelf zei erover: Het is een ballade van de werkeloze chauffeur Kasimir en zijn bruid…, een ballade vol stil verdriet, verzacht door humor; althans door het alledaagse inzicht: "sterven moeten we allemaal".
Dit grootschalige locatietheater kende zijn Nederlandse première op de Vliegbasis Soesterberg in juni 2009, speelde in juli op het Theaterfestival van Avignon in het Palais des Papes, en was in België in NTGent en de Singel te zien.
De productie oogstte echter vooral veel persaandacht door een bewogen Franse première op het festival van Avignon. Toeschouwers uitten hun afkeer met slogans als 'honteux', 'c'est nul' of 'c'est chiant' en zo'n tweehonderd onder hen hielden het voortijdig voor bekeken.(De Morgen, 25-07-'09) Volgens Wouter Hillaert in De Standaard, die ook bij de première was, lag het aan het gebrek aan naturel wegens het ingestudeerde Frans en het geloop op de stellingen die het decor uitmaken.
Maar er kwam ook tegengeluid. Dat ontkent niet dat de voorstelling controversieel was, maar dat er net zo goed enthousiast applaus kwam. Zo schreef Johan Thielemans, ook in De Standaard: 'Werd de voorstelling uitgejouwd? Er was boegeroep op de première net zo goed als enthousiast applaus. Dat heet dan een controversiële voorstelling in Frankrijk. Dat leverde een gespannen première op. Maar het was afwachten wat de Franse pers zou schrijven. Die is bijzonder positief, zeker voor de prestaties van de acteurs.'
Deze voorstelling was een coproductie met Veenfabriek, zij begeleidden de voorstelling met live band.
