Paard en ruiter | naar Peter Shaffer | regie Walter Eysselinck

Met Paard en ruiter bracht NTG Peter Shaffers moderne klassieker Equus op de planken. Peter Shaffer baseerde zijn verhaal op een krantenbericht dat hem werd naverteld door een vriend: een schokkend misdrijf begaan door een gestoorde jongen. Shaffer kon het bericht niet nagaan: hij kende tijd noch plaats, en enkele maanden nadat de vriend hem de anekdote had verteld, stierf deze. Maar de anekdote was voldoende om hem voor Equus te inspireren.

De 17-jarige Alan Strang moet als onderdeel van zijn straf in behandeling bij psychiater Martin Dysart, omdat hij zes paarden de ogen uitstak. Deze dr. Dysart analyseert Strangs pathologische fascinatie voor paarden en komt meer te weten over Strangs jeugd, getekend door een religieuze moeder, een hypocriete vader en een onderdrukte seksualiteit. Om aan dat leven te ontsnappen creëerde Strang zijn eigen religie gebaseerd op paarden, de bijbel en seks.

In de elektronicawinkel waar hij werkt, ontmoet Alan Jill. Ze koopt er een trimapparaat voor paarden, wat meteen Alans interesse wekt. Jill werkt voor een lokale stalhouder en stelt Alan voor om als staljongen aan de slag te gaan, wat hij doet. De stalhouder is aanvankelijk heel tevreden over Alan: hij houdt de stallen brandschoon en borstelt de paarden. Voor één paard in het bijzonder heeft Alan aandacht: Nugget. Uit Dysarts ondervraging blijkt dat Alans fascinatie voor Nugget van seksuele aard is. Hij houdt van de gespierde dijbenen en de geur van zweet van het paard, en gaat er 's nachts naakt op rijden. Wanneer hij dat doet, beschouwt Alan zichzelf als koning en Nugget als godheid: Equus. Jill heeft intussen interesse voor Alan, en stelt hem voor om samen naar een pornografische film te gaan. Ze lopen er Alans vader tegen het lijf, wat Alan heel erg van slag brengt. Alan en Jill wandelen samen naar huis en Jill overtuigt Alan om samen naar de stallen te gaan. Ze hebben er seks, maar worden onderbroken door de paarden die tekeer gaan, volgens Alan wordt hij door de goden betrapt op voorhuwelijkse seks. Alan schreeuwt: 'God ziet! God ziet! … Niet meer, Equus!' waarop hij zes paarden verblindt met een stalen pin.

Dysart, die zelf een leven zonder passie leidt, voelt jaloezie ten opzichte van Alan, en twijfelt aan het nut van zijn behandeling: wat als normaal zijn betekent dat je leven saai is en zonder passie?

Regisseur van de NTG-opvoering is Walter Eysselinck. De rol van psychiater werd gespeeld door Jef Demedts. Hans Royaards was Alan Strang. Els Magerman speelde Jill.