Projectielbraken voor professionelen
In God van de Slachting werd er door het personage van An Miller aan projectielbraken gedaan. De mannen van het decoratelier hadden daarvoor een ingenieuze kotsmachine ontworpen, een fantastisch ding dat 99 op de 100 keer werkte. Helaas hebben we God van de Slachting ook daadwerkelijk honderd keer gespeeld, de machine liet het dus een keertje afweten. (Jan Eelen, de regisseur, had steeds gezegd dat als dat zou gebeuren tijdens een voorstelling we maar één ding konden doen: meteen buigen, de auto in springen en zo hard mogelijk weg rijden.) De scène die normaal de lont in het kruitvat stak, viel door die technische hapering nu helemaal plat. Daar stonden we dan met z'n vieren te roepen en met onze armen te zwaaien omdat zogezegd het braaksel de hele salontafel had overspoeld, terwijl er in feite helemaal niets aan de hand was (An zat een beetje met gebogen hoofd te kokhalzen maar daar bleef het bij).
Er zat dus niets anders op dan de voorstelling stil te leggen en het publiek vriendelijk mede te delen dat er een technische fout was opgetreden: 'ons kotsmachien werkt niet'. Hilariteit alom. De technieker betrad het podium en drie minuten later was het probleem verholpen. 'Waar waren we ook alweer gebleven? Ah ja, bij het kotsen!' Nog meer hilariteit. Alle acteurs namen terug hun positie in en dan was het van één, twee, drie … kotsen maar. Hilariteit ten top. De volgende dag kreeg NTGent een telefoontje van een theaterdirectrice, ze wou volgend seizoen graag God van de Slachting programmeren, maar dan liefst de versie waarin de kotsmachine niet werkt, want die was de leukste.
Soms is het dan weer letterlijk teveel van het goede. Zo had Frank Focketyn tijdens de speelreeks bedacht dat zijn personage van het type is dat zelf braakneigingen krijgt zodra iemand anders begint over te geven. Maar bij een rasacteur als Frank is dat niet zonder gevaar… Zo gebeurde het op een dag dat niet alleen het peperkoekenmengsel uit onze machine het decor overspoelde maar ook de maaginhoud van Frank. Wederom: algemene hilariteit. Els Dottermans, die het personage speelde dat belast was met de schoonmaak, was 'less amused'…
(Oscar Van Rompay, acteur)
