Walter Eysselinck | artistiek directeur
In 1973 was het weer 'stoeltjesdans' in het NTG: Walter Eysselinck, ooit directeurskandidaat 'numero uno' van het NTG, kreeg acht jaar later toch die job met Albert Hanssens naast zich als (opnieuw) administratief directeur. Eysselinck was aanvankelijk de uitverkoren kandidaat artistiek leider NTG, tot hij enkele maanden voor de start plots benoemd werd tot 'director of the Arts Center of the University of Sussex'.
Qua repertoire veranderde er nauwelijks wat: Eysselinck selecteerde een vrijblijvend en blijmoedig 'tutti frutti'-programma met de klemtoon op Angelsaksisch werk. Wel introduceerde hij enkele interessante regisseurs als Franz Marijnen of de Oostduitser Konrad Zschiedrich, maar de samenwerking met het gezelschap verliep stroef.
Belangrijke gebeurtenis binnen het Vlaams theater is de grote acteursstaking die midden jaren '70 woedde voor een gelijkschakeling van het sociaal statuut van de acteur met dat van de BRT-collega's. Die staking brak het NTG in twee kampen: een groep rond Roger Bolders wou de actie doorzetten, een andere rond Jef Demedts vond dat er gespeeld diende te worden. Deze harde staking zou uiteindelijk resulteren in het garanderen van een sociale zekerheid in het beruchte Theaterdecreet, maar liet toch wel sporen na binnen het gezelschap.
Na drie seizoenen hield Walter Eysselinck het in het NTG voor bekeken en zette zijn carrière als hoogleraar verder in de USA.
Bron: Twintig jaar NTG - DE UNDERDOG BIJT TERUG - Alex Mallems in Etcetera, 1985-10 nummer 12
