Wunderbaum | in residentie 2005 - 2009
[...] GENT DE BLIJDE INTREDE DE HEL DOOR JOU ONTMOETTEN // WIJ FANTASTISCHE MENSEN DIE VRIENDEN ZIJN GEWORDEN WIJ ZIJN // BANG NET ALS JIJ WE LEVEN IN EEN CAPSULAIRE SAMENLEVING HOE WAS HET APPLAUS HEB JE NOG MENSEN GESPROKEN [...] (uit: brief aan Johan Simons bij hun Onafhankelijkheidsverklaring in 2009)
In april 2000 schrijven zes jonge acteurs, afstuderend aan de toneelacademie van Maastricht, een brief aan Johan Simons. Ze hebben tijdens hun studies gevoeld dat hun ideeën over hoe ze theater willen maken hetzelfde zijn en kunnen het als groep goed met elkaar vinden. Ze hebben geen zin om uit te waaieren en terecht te komen in een verhaal dat niet dat van hen is en richten een vraag tot Johan Simons: ze dromen van Hollandia als dak boven hun hoofd omdat 'de vrijheid van Hollandia binnen toneelmaken hen aanspreekt.' Simons gaat met hen in gesprek in zijn tuin in Varik, het plan krijgt vorm: ze krijgen de kans om een reeks voorstellingen te maken bij Hollandia.
De samenwerking verloopt goed. Ze worden aanvankelijk Jong-Hollandia onder Hollandia, wisselen vier jaar later van naam naar Wunderbaum en gaan een spreidstand aan tussen Rotterdam en Gent, waar Simons zelf heengaat.
In 2006 is Wunderbaum twee jaar resident in NTGent en bestaat het ensemble vijf jaar: tijd om een bilan op te maken. Ze hebben dan negen uiteenlopende voorstellingen gemaakt, die elk wel om de één of andere reden uitschieters zijn. Bij wijze van voorbeeld: van hun derde productie Eindhoven de gekste is elke voorstelling uitverkocht, Lost Chord Radio mogen ze een week in Los Angeles spelen, Everybody for Berlusconi leidt in het Europees parlement tot vragen van Italië aan Nederland: waarom geld geven voor een voorstelling waarin wordt opgeroepen tot de moord van Berlusconi?
De manier van werken van het ensemble is telkens anders, maar gaat uit van een aantal pijlers: ze kiezen een maatschappelijk relevant thema, doen onderzoek, bepalen de uitgangssituatie. De acteurs regisseren telkens elkaar. Ze nodigen gasten uit om niet steeds in dezelfde manier van werken te vervallen. En ze spelen zelden in het theater, liever op locatie. Een buurthuis, een rangeerterrein, een locatie met uitzicht op de stad, een shoppingcenter…
Dramaturg Jeroen Versteele in de publicatie n.a.v. 5 jaar Wunderbaum: 'Minstens één dubbel kenmerk hebben de acteurs-theatermakers gemeen: ze zijn dwars en tegelijk willen ze communiceren, zelfs 'pleasen'. De uitgangssituatie, personages en thema's in Wunderbaumvoorstellingen zijn altijd klaterhelder, maar de precieze betekenis van wat de acteurs hun figuren in de mond leggen, verrast je keer op keer. Steeds herken je oertypes, girls next door, soap –en realitypersonages, colectief gekende figuren. Wunderbaum plaatst ze echter in een hyperrealiteit, een theatrale situatie die slingert tussen favoriete fantasie en nachtmerrie, laat ze los achter de grenzen van hun clichétypes. Verwachtingspatronen bestrijden en toch entertainende, humoristische, muzikale, slimme voorstellingen maken: dat doet Wunderbaum het best, daarin rendeert de combinatie van lef en talent het meest.'
